De laatste grote reis van mijn zomer ging naar Barcelona. Ik heb intussen verschillende paaldanskampen gezien, van studio’s in NL tot en met St Maarten en Ibiza. Een kamp wat te combineren was met cultuursnuiven in een Europeese metropool was nieuw! Ik ging dit jaar dan ook graag in op de uitnodiging van mijn vriendin Justine om les te geven tijdens haar kamp in Barcelona.

Net een weekje terug uit St Maarten vloog ik dus weer richting Barcelona. De heenreis ging niet helemaal zonder problemen. Eerst waren we 6 passagiers kwijt, wat de nodige commotie opleverde in het vliegtuig en wat resulteerde in vertraging. Daarna duurde het ruim een uur voordat onze bagage op de bagageband verscheen (en het was serieus maar 50m tussen het vliegtuig en de bagageband), en daarna kregen we een klein auto-ongelukje op weg naar de studio! Te laat en gestresst moest ik dus mijn eerste workshop doen…. voor mijn gevoel liep dat dan ook niet zo…

De studio is overigens midden in de stad, dus we moesten vaak van het appartement met de metro naar de studio. Weer een erg andere ervaring dan St Maarten, maar het gaf wel het local-gevoel. De wijk waar de studio in ligt zit vol met leuke winkeltjes en restaurantjes, dus dat was goed gekozen. De studio zelf heeft 11 hoge palen die met een bijzonder systeem tegen het plafond aanstaan…dit heeft model gestaan voor een aantal andere studio;s in de wereld! De eigenaresse Mario geeft zelf geen lessen maar is vooral manager van de studio en deze retreat…als een ware akela moest ze dan ook de groep bij elkaar houden tijdens de tripjes. (wat soms niet echt lukte!)

Les 1 was een beetje aftasten van het niveau… mijn workshop ging over spins&dance, en het is soms opvallend hoe zelfs de beste paaldansers niet een normale draai om de paal kunnen maken. Spins zijn ook tricks! En je kan ze zo complex maken als je zelf wil…kortom, ook uitdagend voor gevorderden! Anyway…na deze les deed ik mijn eerste metro-experience naar het appartement. Justine bleek voor mij, Carlie, Jon en haarzelf een apartementje in de buurt van het hotel van de deelnemers gehuurd te hebben…handig, want zo had ik mijn eigen kamer waar ik zoveel rommel mocht maken als ik wilde! Theoretisch konden we ook zelf koken, maar daar is niemand aan toegekomen. Die avond was er een rooftop party bij een luxe hotel in de buurt. Op het dak van het hotel was een terras waar we konden drinken, aan de paal hangen en in de jacuzzi konden dobberen. Relaxt! En natuurlijk moesten de 3 instructors van de week samen op de foto. (zie hiernaast)

De volgende dag mocht ik oa een workshop en privates geven aan de huidige spaanse kampioene en de instructors van de studio zelf. Dat was helemaal prima. Die middag gingen we verder ook nog met de trein naar Casteldefells, een half uur buiten Barcelona, om te Kayakken. Ik kon de kayak delen met mijn fellow-paalbeest Sarah uit Belgie en we konden lekker bijkletsen over de afgelopen wedstrijden die ik toevallig allemaal gemist heb… De omgeving van Barca is trouwens wel erg mooi vanaf het water, hoewel de kustlijn zelf volgebouwd is met hotels natuurlijk. De heuvels zijn erg mooi!

Dinsdag had ik een andere groep voor nog meer PoleGymnastics. De groepen wisselden zodanig af dat we steeds andere mensen hadden. Een deel van de deelnemers zou ook een hele week blijven, het andere deel bleef maar een halve week. Ik kreeg ook de kans om wat van Carlie’s klassen mee te doen en kreeg daar wel weer wat nieuwe ideetjes van! Anderson, was het ook leuk om te zien dat ik een Australische kampioene ook kon uitdagen tijdens mijn lessen. ‘S avonds kregen we de kans om verschillende eettentjes in de buurt uit te testen….lekker! In tegenstelling tot Justine en Carlie trek ik het niet om een dag les te geven en dan savonds nog te feesten. Van de buurtfeesten in de wijk gedurende die dagen heb ik dus niet zoveel meegekregen, maar de dames hebben er wel van genoten…ik geloof dat het maar goed was dat we verschillende (bad) kamers hadden!

Op de woensdag had ik de leukste workshops van de week. Drops (I love drops!) op hoge palen…en signature tricks. Omdat het niveau van de groep best hoog was kon ik me nu dus helemaal uitleven, en ik heb zelfs tijdens de les nog een aantal nieuwe mogelijkheden bedacht (Machine Gun drop anyone?) Voor en na de lessen heb ik kunnen genieten van het zonnetje op pleintjes in de buurt..en tot mijn gelukje zat er een frozen yoghurt -winkeltje op de hoek. Ik heb me dan ook flink vermaakt met veel lezen en rondwandelen in de buurt op de momenten dat ik geen les hoefde te geven.

Woensdagavond was het tijd voor de show van de week…tenminste…Maria had een burlesque cabaret show gevonden en daar gingen we met alle deelnemers heen…er was slechts 1 probleempje: de show was in het Spaans! Woeps! Ik heb dus en uur naar Spaans gewauwel mogen luisteren, Justine was not amused! Steeds meer mensen stonden ook op tijdens de show..iets wat ik toch net niet durfde. Ik heb me dan ook vermaakt met het mooie uitzicht vanaf het dak van het Plaza del Mara.

Nieuwe en verse leerlingen hadden we op donderdag. Op deze dag had ik uiteindelijk 6 uur aan lessen, pfff, maar heb het overleefd! De dag erop vond ik dat ik toch wel wat meer van de stad moest zien. Het Gaudi-huis hadden we per ongeluk bezocht toen we bij de verkeerde metro-halte uitstapten…en nog wat meer bijzondere architectuur had ik gezien toen ik in mijn eentje verdwaalde omdat ik aan de verkeerde kant van de juiste metro-halte uitstapte (ja, dat maakt ook nog uit!). De bezienswaardigheid die ik nog niet gezien had (toen ik 15 jaar terug ooit met het orkest Barcelona bezocht) was PArc Guell…kortom, mijn tripje op vrijdagmiddag ging dus naar Parc Guell. In dit grote en rijkelijk versierde park heb ik me kunnen verbazen over de hoeveelheid mensen, de straatverkopers die allemaal wegrennen voor de politie, en lekker mijn boekje gelezen. De versierde stukken zijn erg mooi, maar het is onmogelijk een goede foto te maken door de hoeveelheid mensen!

Zaterdag was de laatste dag van het kamp. Tijdens deze dag werden er geen lessen gegeven maar gingen we met zijn allen naar een beachtentje vlakbij het vliegveld. De busreis werd een dubbele rit door de stad toen bleek dat we 1 iemand vergeten waren bij het hotel (woeps!). Maar dit gaf me wel de kans om nog meer te bekijken…op elk hoekje van de straat staat wel een mooi gebouw daar! Ik moet nog eens terug om de architectuur beter te bekijken! Anyway, bij de beachbar bleek dat we eigenlijk net de meest bewolkte en regenachtigste dag hadden uitgezocht voor onze party. Jammer… Ik zou nog 1 workshop geven hier ” handstands on the beach”. Dat ging een beetje rommelig natuurlijk…maar de warming-up van Carlie leverde wel weer hilarische beelden op! (en veel bekijks natuurlijk).Tijdens het diner daar werd het wel erg koud…ik kreeg het dan ook voor elkaar om mezelf als eerste de show in te praten, want ik wist dat het helemaal niks meer zou worden als het nog kouder zou worden. Ik heb dus serieus maar een 2 minuten dingetje als “show” gedaan…wat helaas ook nog op youtube terecht is gekomen:

Het was dus een ander soort “show” dan op St Maarten. En aangezien er verder niet zoveel te doen was en iedereen het koud had vroegen we ons wel af hoe we het daar tot savonds laat uit moesten houden. De sfeer verbeterde echter aanzienlijk toen het droger werd, en door het afsluiten van de tent konden we ons toch warm-dansen die avond. Na wat drank kwam er ineens een flink feest op gang…waarvan natuurlijk ook de highlights gefilmd zijn…en helaas, ook op youtube verschenen :-s Check mijn starring-moment met de Crab-walk en de Happy-dance:

Wereldkampioen bij de mannen Alex Shchukin bleek op vakantie te zijn in Barcelona en was uitgenodigd om eens langs te komen tijdens de party….nou, die kerel is ook totaal gestoord en weet wel hoe hij een showtje moet maken. De foto’s geven een beetje aan hoe het uiteindelijk werd.

Compleet gestoorde bende dus…. Uiteindelijk werd het een erg geslaagde avond die nog doorging met een booty-shake competitie in de bus! Totaal moe-gedanst gingen we dan ook terug naar huis waar ik dankbaar was voor mijn bedje en het feit dat ik de volgende dag niet meer hoefde te lopen. Op zondagmorgen was het tijd om te gaan en alle leuke avonturen van de hele zomer de rug toe te keren. Wat was dat leuk zeg!!